افزودنی های بتن

عملکرد افزودنی های شیمیایی

افزودنی های شیمیایی از نظر مکانیزم عملکرد دو زیرشاخه ی متفاوت دارند. بعضی از آن ها فورا و از طریق تاثیر گذاری بر کشش سطحی آب و جذب سطحی ذرات سیمان(تاثیر گذارنده های سطحی)  کار می کنند و بعضی دیگر به واکنش های شیمیایی بین ترکیبات آب و سیمان اثر می گذارند. در نهایت ASTM C494 8 نوع افزودنی متفاوت را دسته بندی می کند.

1. نوع A: کاهنده آب
2. نوع B: کندگیر کننده
3. نوع C: تسریع کننده
4. نوع D: کاهنده آب و کندگیر کننده
5. نوع E: کاهنده آب و تسریع کننده
6. نوع F: کاهنده آب قوی
7. نوع G: کاهنده آب و کندگیر کننده قوی
8. نوع S: کاربرد خاص

حباب ساز ها

حباب ساز ها مجموعه ای از مواد شیمیایی هستند که جهت ایجاد هوای اضافی در بتن به کار می رود. استفاده از حباب ساز ها به جهت آنکه پارامتر های دوام بتن از جمله مقاومت بتن در برابر سیکل های یخ زدگی را افزایش می دهد در صنعت ساختمان استفاده می شوند. این حباب های ایجاد شده در بتن معمولا حاصل ترکیب مواد حباب زا با آهک موجود در سیمان، در کنار آب اند. ای مواد افزودنی بتن باعث جلوگیری از جداشدگی دانه‌ها و پدیده خونریزی در بتن، کاهش وزن بتن، بهبود مقاومت شیمیایی بتن و کاهش میزان سیمان، ماسه و آب موجود در بتن می‌شود.. در مقابل از عیب های این دسته از مواد می توان به کاهش مقاومت فشاری (به علت افزایش تخلخل)، تاخیردر گیرش، افزایش نفوذپذیری و افزایش آسیب پذیری در حضور یون های کلراید و سولفات اشاره کرد. ا افزایش خاصیت هوازایی، مقاومت نهایی بتن کاهش می یابد.

مواد کاهنده آب

مواد کاهنده آب به زیرمجموعه های روان کننده ها، فوق روان کننده ها و ابر روان کننده ها تقسیم می شوند. تفاوت این سه شاخه در میزان کاهش مقدار مصرف آب و نیز اختلاف مکانیزم عملکرد می باشد. فلسفه ی اصلی عملکرد روان کننده ها آن جاست که برای افزایش کارآیی بتن نیاز به افزایش حداکثری مقدار آب طرح اختلاط می باشد، اما در مقابل این کار باعث افزایش نسبت W/C و در نتیجه کاهش مقاومت فشاری بتن به زیر مقاومت طراحی می شود که طراحی را غلط خواهد کرد. کاربرد دیگر این محصولات در بتن ریزی های عمیق، بتن ریزی های حجیم، مقاطع غیرقابل دسترس برای کار و....می باشد.

عموما صاحبان دستگاه های پمپ و یا رانندگان برای کاهش استهلاک ماشین همراه با بتن آب به آن اضافه می کند که مطابق آیین نامه بتن ایران(آبا) و مبحث نهم کاری کاملا غیرمجاز می باشد. نیاز است مهندس ناظر پروژه در صورت مشاهده مراتب را به کارفرما، سرپرست کارگاه و یا سازمان های مربوطه گزارش کند. متداول ترین راه برای جلوگیری از این گونه وقایع استفاده از روان کننده ها می باشد. روان کننده ها با ثابت نگه داشتن نسبت آب به سیمان باعث کارآیی بالای بتن می شوند. روان کننده ها انواع متفاوتی دارند که در میان آن ها کاهنده های معمولی حداقل 5% و کاهنده های قوی حداقل 12% آب اختلاط بتن را کاهش می دهند. توصیه می شود در صورت استفاده از این محصولات آزمایش اسلامپ و .... حین بتن ریزی حتما گرفته شود.

روان کننده ها خواص مقاومتی بتن و چسبندگی میان بتن و فولاد را بالا می‌برند و علاوه بر آن از ایجاد ترک خوردگی، جداشدگی و پدیده خونریزی در بتن جلوگیری می کند.

دیرگیر ها

پس از بتن ریزی واکنش های شیمیایی هیدراسیون که در بتن تازه باید انجام گیرد نیازمند زمان کافی خواهد بود. در شرایطی مقتضیات پروژه ایجاب می کند که این فرآیند گیرش کند و یا تند شود. مهم ترین مسئله برای کم کردن سرعت واکنش مسئله گرما می باشد.فرآیند هیدراسیون واکنشی گرماده می باشد، این واکنش در روز های گرم سال و یا بتن ریزی های حجیم نظیر بتن ریزی سد ها باعث محبوس ماندن گرما در داخل ترکیب بتن و در نتیجه انبساط و نهایتا ترک خوردگی شود. دو راهکار معمول برای جلوگیری از این اتفاق وجود دارد.

• استفاده از سیمان پرتلند نوع 4
• 2- استفاده از دیرگیرکننده ها

کاربرد دیگر این محصولات در سهولت حمل و نقل بتن در مسافت های بالا می باشد.  در استفاده از هر کدام از این دو راهکار باید توجه نمود که هیچ کدام از آن ها بر مقاومت نهایی بتن تاثیر نمی گذارند بلکه بر سرعت انجام واکنش و زمان مورد نیاز رسیدن به مقاومت طرح موثرند. با اینکه در نشریه های فنی معمولا مقاومت 28 روزه معیار ارزیابی می باشد، در صورت استفاده ازین محصولات امکان دارد بتن در 28 روز به مقاومت طرح نرسد، در این صورت معمولا با نظر مشاور و یا ناظر مقاومت 42 روزه و یا 90 روزه سنجیده می شود. در هر حال توصیه می شود در صورت استفاده از شمع ها مدت زمان دیرتری پس از بتن ریزی باز شوند

زودگیر ها

زودگیر ها در نقطه ی مقابل دیرگیر ها می باشد. در صورتی که شرایط پروژه اقتضا می کند خصوصا در هوای سرد و یا زمانی که نیاز به ساخت و ساز سریع و یا جمع کرده سریع پایه ها می باشد. می توان از زودگیر ها و یا سیمان نوع سوم استفاده کرد.گاهی از زودگیر ها به عنوان ضدیخ برای دماهای نه کمی پایین تر از صفر استفاده می شود. نکته ای که در خصوص سیمان های تیپ 3 و 4 می باشد آنست که در معمولا در بازار مصالح سخت تر پیدا می شوند و مجریان و پیمانکاران ترجیح می دهند با سیمان متداول و معمول(تیپ 2) کار کنند. همانند دیرگیر ها این محصولات نیز تنها بر سرعت واکنش و نه مقاومت نهایی آن تاثیر می گذارند. زودگیر ها در انواع متفاوتی قابل عرضه اند مانند زودگیر مایع و زودگیر پودری.

افزودنی های کاهنده های جمع شدگی

از افزودنی های نسبتا نو در بازار مصالح شیمی ساختمان می باشند که تکنولوژی آن ها به تازگی در حال رشد می باشد. جمع شدگی یا خزش جزو اثرات طولانی مدت بتن می باشد که البته قابل صرف نظر نمی باشند. مبحث نهم مقررات ملی و آیین نامه ACI ضوابط مشخصی برای کنترل این پدیده دارند که خواننده می تواند به مراجع مربوطه مراجعه کند.

دلیل اصلی خزش در بتن ها تبخیر آب جذب سطحی از سنگ دانه ها می باشد.  افزودنی های مربوطه با کاهش آهنگ تبخیر مانع از ایجاد تنش های موضعی و ایجاد ریزترک می باشد. با توجه به جوان بودن این محصول مشخصات و رفتار آن کاملا شناخته نمی باشد و از موضوعات پژوهشی و تحقیقات علمی روز در صنعت ساختمان می باشند.

افزودنی های ضدخوردگی، عایق های آبی، ضد یخ ها

این محصولات از نظر فنی و تخصصی جزو افزودنی ها حساب نمی شود. اما گاهی خصوصا در بازار کمتر تخصصی به عنوان افزودنی استفاده می شوند. کاربرد های آن ها محدوده ی وسیعی از مواد محافظتی در برابر یون کلراید و سولفات، محصولات آب بند، عابق ها، ضد یخ ها .... می باشند.

جهت اطلاع از قیمت بروز محصولات و خرید انواع افزودنی های بتن با کاربرد های متنوع با کارشناسان فروش شیمی بتن افراز بنا در تماس باشید.